Wedstrijd met twee gezichten levert drie verdiende punten op

Na de kleine nederlaag van afgelopen weekeinde keren we terug voor revanche met een wedstrijd op eigen bodem, ditmaal tegen BZC’14 uit Brakel. Ook op de eerste zaterdag van februari waren de weergoden ons wederom goedgezind en zo konden de gasten op een zonnig Koppelsteeg ontvangen worden. De Brakelaars hadden de rit naar Berghem keurig op tijd afgelegd, echter bleven ze tot onze verbazing wederom lang binnen en begonnen ze zodoende zonder echte warming-up aan de wedstrijd. Later bleek dit een voorteken te zijn voor een tegenstander die op zijn zachtst gezegd als ‘chaotisch’ bestempeld kan worden.

Ondanks dat de opponent op basis van resultaten lastig was in te schatten, hadden we in de voorbeschouwing op deze wedstrijd wel een profiel voor ogen: verdediging stug en fysiek sterk. Het devies voor de overwinning was derhalve ook duidelijk, er moest met veel beweging zonder bal een goed positiespel gespeeld worden. Dit bleek in de openingsfase van de wedstrijd echter lastig te realiseren.

Waar we in de eerdere ontmoeting met dit elftal binnen twee minuten op voorsprong kwamen, begonnen we nu minder sterk aan het duel wat de tegenstander liet geloven in een resultaat. We hadden moeite met het matige grasveld, er kwamen weinig tot geen passes aan en ook de beweging kwam telkens net een stap te laat, waardoor we juist creëerden wat we wilden vermijden: veel fysieke duels. De gasten hadden een duidelijk strijdplan, ze wilden via korte mandekking ons voetbal ontregelen om vervolgens in de omschakeling tot kansen te komen. Dit laatste bestond naarmate de wedstrijd vorderde vooral uit veel lange ballen, wat uiteindelijk ook een van de weinige kansen van de uitploeg opleverde. Via een kleine scrimmage kon de rechtsbuiten van tegenstander oog in oog met onze keeper gezet worden waarna deze zonder falen de 0-1 binnen schoot.

Dat het deze wedstrijd menens was werd nu wel duidelijk, werk aan de winkel. Er kwam weliswaar meer energie in de wedstrijd, maar door een combinatie van ons eigen gebrek aan kwalitatieve passing, het strijdplan van de tegenstander en het hobbelige veld ontaardde de wedstrijd in chaos. Ondanks dat creëerden we via Femke op de rechterflank een aantal kansen en ging een vrije trap van Sanne rakelings naast. Vooraf waren de spelhervatting nog even doorgenomen en dit leverde via de eerste corner bijna een doelpunt op. Via een fantastische voorzet van Milou kwam de bal op het hoofd van de compleet vrijgekomen Sanne, die maar nét over kopte. Laatstgenoemde wist vlak voor de rust via een goede individuele actie en een lage schuiver de gelijkmaker binnen te schieten, waardoor we met een 1–1 tussenstand iets vrolijker konden gaan rusten.

Waar de stemming voorheen in gelijksoortige wedstrijden richting paniekerig ging, was nu het tegenovergestelde zichtbaar in de kleedkamer. Er heerste rust en het besef dat het beter kon was zichtbaar doorgedrongen. Door de chaotische wedstrijd was er buiten een verdedigende aanwijzing tactisch weinig te bespreken en dus lag de nadruk vooral op de overtuiging. Door het gecreëerde vertrouwen van de afgelopen maanden was er geen mogelijkheid dat deze wedstrijd niet gewonnen ging worden, een bewustzijn dat er bij iedereen leek te zijn.

En zodoende werd de tweede helft ook gespeeld. Er zat veel meer voetbal in en beweging zonder bal was prima. We creëerden veel mogelijkheden door middel van een goed flankspel, de tegenstander kwam totaal niet meer aan voetballen toe en het overwicht was overduidelijk voor ons. Na een schitterende actie en dito voorzet van Danique leek de 2-1 door Jay óf Joelle binnen gelopen te worden, maar deze schrokken wellicht van elkaars aanwezigheid waardoor de bal tegen de paal belandde. Na nog een aantal 100% kansen, een paar afstandsschoten en goede voorzetten kwam de bevrijdende 2-1 van de voeten van Sanne, die een strafschop benutte na een handsbal van de tegenstander.

De voorsprong gaf vertrouwen, de combinaties begonnen begonnen te lopen en een uitbreiding van de score kon eigenlijk niet uitblijven. Desalniettemin, door de terugkerende chaos en de uitgebleven warming-up waren er veel blessures bij de tegenstander, waardoor de angel uit de wedstrijd werd gehaald. De confusie bij de gasten bereikte zijn hoogtepunt toen een geblesseerde tegenstander geholpen moest worden door een medespeler die al geblesseerd was, onze aanvoerder en Aat die op zijn oude dag een verzachtende spons kwam brengen, terwijl de leiding van BZC’14 nog gezellig in zijn trainersvak stond. Het spelbeeld veranderde echter niet, er volgden meer dan genoeg kansen en de overwinning leek ons niet meer te ontglippen. De wetten van het voetbal zijn nochtans hard en dus was een beslissende treffer natuurlijk meer dan welkom. U vraagt, wij draaien: na een mooie aanval over meerdere schijven die vanuit onze opbouw startte kon Sanne de 3-1 binnen schieten. Uitstekende goal en de wedstrijd zat in het slot.

Dat we ons ook fysiek niet zomaar laten betuttelen bleek via de goed ingevallen Anouk weerom. Via een goedgeplaatste schouderduw liet ze de zeer fysieke nummer 4 van de tegenstander even een proef doen van de Bergsche grasmat (of moederpoel). Waar Nairi afgelopen week een stel rubberen korrels aan de verzameling had toegevoegd, bleek ze nu weer zeer gewaagd aan een Gardena grasmaaier en zal er wellicht een extra wasronde ingepland moeten worden. De wedstrijd kabbelde richting het einde en na een prima tweede helft was de 3-1 overwinning meer dan terecht.

Volgende week wacht alweer de derde topper in een maand tijd, waar we op bezoek mogen bij de nummer 2 van de ranglijst Theole MO17-1 in Tiel. Tot de volgende 👌🏼